My golden birthday
Door: Imke
Blijf op de hoogte en volg Imke
30 December 2015 | Australië, Denmark
Snel feitje: vandaag ben ik 7 uur eerder geboren dan in Europa, lang leve het tijdsverschil!
De Bibbulmun is klaar. 1003,1 officiële kilometers zitten erop. Ik denk dat ik ruim een jaar deze wandeling had 'gepland', nou ja het was meer denken en dromen. Dus op het moment dat een project als dat klaar is val je als mens toch een beetje in een gat al vind ik het Engelse woord void dat door verschillende mede wandelaars werd gebruikt passender in dit geval. Het is een leegte waardoor je even verdwaalt kunt raken. De vraag wat nu duikt dan op.
Toen ik in de hostel in denmark was vertelde de manager dat hij iemand zocht om te helpen tijdens de zomer. Hij moet alles namelijk alleen doen. Dus spraken we af dag ik eerst de Bibbulmun zou afmaken en dan contact met hem zou opnemen of ik wel of niet zou komen. Dus dat was een optie. Een ander idee waar ik me speelde was om de cape to cape te gaan lopen, dat is ruim 130 km vooral over het strand lopen - ploegen. En natuurlijk de optie om West Australië te verlaten en bijvoorbeeld richting Tasmanië te gaan.
Tijdens de etappe tussen denmark en albany ben ik ongeveer 500 keer van gedachten veranderd. Het lopen beviel me weer zo goed. Op de Bibbulmun leef je met de natuur. Savonds ga je naar bed als het donker wordt (6 uur in het begin en tegen half 8 tegen het eind). En smorgens word je wakker met de vogels en de zon (tegen 6 uur in het begin en rond half 5 aan het einde). Toen ik die laatste ochtend wakker werd van de vogels, lag ik wat te luisteren en wist ik niet of ik wel afscheid wilde nemen van de dag zo beginnen. Zelfs toen ik een zandpad door ploegde met mijn vliegennet over mijn hoofd zodat de vliegen niet in mijn ogen/mond/neus/oren zouden vliegen wist ik niet of ik afscheid wilde nemen van zo te lopen met de begeleiding van vliegen gezoem en vogel gezang.
Zelfs toen ik al in albany was heb ik nog getwijfeld, maar ik geloof dat je met dit soort dingen diep in je hart weet wat je wilt.
Dus ben ik terug gegaan naar denmark. Met alle verwarring wat betreft de naam op de koop toe. Persoonlijk vind ik het een goeie grap. Mensen die zich afvragen ben je nu in Denemarken? Je ging toch naar Australië?
Maar los van die grap voel ik me thuis in dit dorp. Tegen het einde van de track wilde ik wel graag even op dezelfde plek blijven. Dus ben ik begonnen in het hostel te werken en na een paar weken vond ik werk als serveerster. En allebei vind ik heel leuk. In het hostel laat je mensen zich een beetje thuis voelen. En toen ik net als serveerster werkte een de mensen hoorde lachen en blij zijn tijdens het eten besefte ik me dat eten mensen samen brengt en dat ik daar een klein deel van mag uitmaken maakt me heel dankbaar. Maar na een paar weken deze twee baantjes combineren ben ik gestopt met het hostel werk. Na een tijdje werkte ik alleen maar een had haast geen tijd een zeker geen ruimte voor mezelf want ik woonde ook in de hostel. En de mensen die mij kennen weten hoe belangrijk tijd en ruimte voor mij zijn. Dus nu werk ik me te pletter als serveerster. And i love it. Van tweede kerstdag tot en met volgende week maandag elke dag werken. En het restaurant waar ik werk is populair dus dat betekent chaos. Maar soms geeft chaos energie, al zal ik tegen de tijd dat het dinsdag is wel uitgeteld zijn.
Als goeie Nederlander heb ik natuurlijk meteen een fiets gekocht dus fiets ik op mijn dag vrij naar het strand of het bos. Het fietsen is ontspannend op een vermoeiende manier, en de stranden zijn adembenemend en afgezien van de haaien veilig.
Dus zo daar is mijn leven beland na de Bibbulmun. En nu is het opeens 30 december. Mijn gouden verjaardag: 30 op de 30e. Volgens een gast in het restaurant brengt dat geluk. We zullen wel zien. Niemand verdient geluk of ongeluk in het leven. En terugkijkend op mijn leven geloof ik dat ik ondanks alles ongelooflijk veel geluk heb gehad. Alleen al het feit dat ik de 30 gehaald heb maakt me zo gelukkig en dankbaar. Waar ik soms wel naar verlang is een beetje gemakkelijk. Want met alle geluk dat ik had was het niet gemakkelijk, maar ook dat kun je niet afdwingen. Je wordt sterker daar waar je gebroken bent geweest.
En op het moment dat je breekt zijn er mensen die om je heen staan en je helpen en alleen maar hopen dat je weer gelukkig wordt. Vandaag zal ik thuis wel even missen. Gelukkig nieuwjaar allemaal, ik houd van jullie allemaal.
Zoals c.s. Lewis heeft gezegd: Experience: that most brutal of teachers. But you learn, my God do you learn.
De Bibbulmun is klaar. 1003,1 officiële kilometers zitten erop. Ik denk dat ik ruim een jaar deze wandeling had 'gepland', nou ja het was meer denken en dromen. Dus op het moment dat een project als dat klaar is val je als mens toch een beetje in een gat al vind ik het Engelse woord void dat door verschillende mede wandelaars werd gebruikt passender in dit geval. Het is een leegte waardoor je even verdwaalt kunt raken. De vraag wat nu duikt dan op.
Toen ik in de hostel in denmark was vertelde de manager dat hij iemand zocht om te helpen tijdens de zomer. Hij moet alles namelijk alleen doen. Dus spraken we af dag ik eerst de Bibbulmun zou afmaken en dan contact met hem zou opnemen of ik wel of niet zou komen. Dus dat was een optie. Een ander idee waar ik me speelde was om de cape to cape te gaan lopen, dat is ruim 130 km vooral over het strand lopen - ploegen. En natuurlijk de optie om West Australië te verlaten en bijvoorbeeld richting Tasmanië te gaan.
Tijdens de etappe tussen denmark en albany ben ik ongeveer 500 keer van gedachten veranderd. Het lopen beviel me weer zo goed. Op de Bibbulmun leef je met de natuur. Savonds ga je naar bed als het donker wordt (6 uur in het begin en tegen half 8 tegen het eind). En smorgens word je wakker met de vogels en de zon (tegen 6 uur in het begin en rond half 5 aan het einde). Toen ik die laatste ochtend wakker werd van de vogels, lag ik wat te luisteren en wist ik niet of ik wel afscheid wilde nemen van de dag zo beginnen. Zelfs toen ik een zandpad door ploegde met mijn vliegennet over mijn hoofd zodat de vliegen niet in mijn ogen/mond/neus/oren zouden vliegen wist ik niet of ik afscheid wilde nemen van zo te lopen met de begeleiding van vliegen gezoem en vogel gezang.
Zelfs toen ik al in albany was heb ik nog getwijfeld, maar ik geloof dat je met dit soort dingen diep in je hart weet wat je wilt.
Dus ben ik terug gegaan naar denmark. Met alle verwarring wat betreft de naam op de koop toe. Persoonlijk vind ik het een goeie grap. Mensen die zich afvragen ben je nu in Denemarken? Je ging toch naar Australië?
Maar los van die grap voel ik me thuis in dit dorp. Tegen het einde van de track wilde ik wel graag even op dezelfde plek blijven. Dus ben ik begonnen in het hostel te werken en na een paar weken vond ik werk als serveerster. En allebei vind ik heel leuk. In het hostel laat je mensen zich een beetje thuis voelen. En toen ik net als serveerster werkte een de mensen hoorde lachen en blij zijn tijdens het eten besefte ik me dat eten mensen samen brengt en dat ik daar een klein deel van mag uitmaken maakt me heel dankbaar. Maar na een paar weken deze twee baantjes combineren ben ik gestopt met het hostel werk. Na een tijdje werkte ik alleen maar een had haast geen tijd een zeker geen ruimte voor mezelf want ik woonde ook in de hostel. En de mensen die mij kennen weten hoe belangrijk tijd en ruimte voor mij zijn. Dus nu werk ik me te pletter als serveerster. And i love it. Van tweede kerstdag tot en met volgende week maandag elke dag werken. En het restaurant waar ik werk is populair dus dat betekent chaos. Maar soms geeft chaos energie, al zal ik tegen de tijd dat het dinsdag is wel uitgeteld zijn.
Als goeie Nederlander heb ik natuurlijk meteen een fiets gekocht dus fiets ik op mijn dag vrij naar het strand of het bos. Het fietsen is ontspannend op een vermoeiende manier, en de stranden zijn adembenemend en afgezien van de haaien veilig.
Dus zo daar is mijn leven beland na de Bibbulmun. En nu is het opeens 30 december. Mijn gouden verjaardag: 30 op de 30e. Volgens een gast in het restaurant brengt dat geluk. We zullen wel zien. Niemand verdient geluk of ongeluk in het leven. En terugkijkend op mijn leven geloof ik dat ik ondanks alles ongelooflijk veel geluk heb gehad. Alleen al het feit dat ik de 30 gehaald heb maakt me zo gelukkig en dankbaar. Waar ik soms wel naar verlang is een beetje gemakkelijk. Want met alle geluk dat ik had was het niet gemakkelijk, maar ook dat kun je niet afdwingen. Je wordt sterker daar waar je gebroken bent geweest.
En op het moment dat je breekt zijn er mensen die om je heen staan en je helpen en alleen maar hopen dat je weer gelukkig wordt. Vandaag zal ik thuis wel even missen. Gelukkig nieuwjaar allemaal, ik houd van jullie allemaal.
Zoals c.s. Lewis heeft gezegd: Experience: that most brutal of teachers. But you learn, my God do you learn.
-
30 December 2015 - 06:03
Chantal :
Lieve Imke,
Allereerst: hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag! Al zit je zover weg, weet dat je regelmatig in mijn gedachten bent. We zijn telkens benieuwd hoe het je vergaat zo ver hier vandaan. Je gouden verjaardag, een hele speciale moet dat zijn. Ik hoop dat je het daar toch ook een beetje kunt vieren met de mensen om je heen. Fijn dat je werk als serveerster zo goed bevalt! Grappig ook dat het een baan is waarvan ik in Nederland nooit verwacht had dat jij zoiets zou gaan doen! Ik vind het stoer van je! Geniet van alles en ook voor jou de allerbeste wensen voor 2016. Liefs Chantal -
30 December 2015 - 10:16
Hans Van Der Ziel:
Beste Imke,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Mooi om weer wat over je te mogen lezen en helemaal dat het goed met je gaat.
vr gr Hans -
30 December 2015 - 11:57
Annemieke :
Hoi Imke,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Het is een tijdje geleden dat wij s' nachts films keken en brownies bakten, maar ik heb je reisverslagen op de voet gevolgd :). Fijn dat je daar je plek hebt gevonden in dat verre Australië en respect voor alle kilometers die je afgelegd hebt!
Fijne gouden verjaardag verder!
Groetjes Annemieke ( je ex-huisgenoot).
-
30 December 2015 - 12:20
Gonny:
Lieve Imke, gefeliciteerd met je gouden verjaardag. Hoop dat het goed met je gaat. Ik vind het altijd weer gezellig als er weer een berichtje van je is, je kunt heel beeldend vertellen.
En verder alvast heel veel goeds voor 2016. -
31 December 2015 - 10:59
Liesje:
Lieve Imke, fijn dat je het naar je zin hebt. Geniet van je leven.
Ik ga dit jaar niet eens de Egmondse wandelmarathon lopen. Of eens niet -
01 Januari 2016 - 01:46
Papa:
Ik voel me een bevoorrecht mens. Leef je leven! -
03 Januari 2016 - 22:32
Sibel:
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag meissie..en de beste wensen voor het nieuwe jaar. Zoveel kilometers gelopen, respect. Trots! Goed om te horen dat je een baan hebt. Ga je binnenkort nieuwe foto's delen? Please..((: miss you..take care..Liefs Siep
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
